با سلام

دیروز یه مستند از تلویزیون پخش شد به اسم زاینده رود که به نظرم کار قشنگی بود. یعنی راستش رو بخواید من قبلا اگه می‌خواستم چیزی ببینم اول باید متوجه می‌شدم کارگردانش کیه؟ ولی اخیرا اینجوری نیست، محتوا واسم مهمه. خلاصه این مستند آقای بکتاشیان در مورد خشک شدن زاینده رود و دلایلش بود. اول این موضوع رو از نگاه مردم بعد از دید کارشناسی و در آخر از نگاه مسئولین مورد چالش قرار داد. نکته جالب این بود که مردم اصفهان زاینده رود رو جزیی از زندگیشون می‌دونستند. اونا فکر می‌کردند بخشی از زندگیشون رو یکی دزدیده و به دیگران فروخته. ناگهان از خودم پرسیدم چه چیزایی از ما دزدیده شده و خودمون هم خبر نداریم و حالا دارن به قیمت خون باباشون بهمون می‌فروشن.

نه!!! اشتباه نکنید. من منظورم دشمن فرضی نیست. ما خودمون هم از خودمون می‌دزدیم چه برسه به دشمن فرضی.

تا حالا به این فکر کردین که ما از تبار ایرانیم و روزی به دنیا فرمانروایی می‌کردیم چه از لحاظ علمی، چه تمدن، چه فرهنگ و چه هنر و امروز به این درد مبتلاییم که هالیوود و بالیوود و جومونگ و ... واسم تصمیم می‌گیرن یا در زمینه‌های دیگه باید...

تا حالا برای یک بار هم که شده، نه به خاطر امتحان که برای اطلاعات عمومی اینقدر که به گذشته جان لاک و دیوید هیوم اهمیت دادی سرگذشت بوعلی و رازی و ابوریحان و ... واست مهم بوده؟

کجا داریم می‌ریم؟ من کاری به خیلی از کسانی که اسمشون مسئوله ولی هیچ مسئولیتی برای خودشون در نظر نگرفتند ندارم. من طرفم تویی. من و تو باید مثل خیلی از بزرگان ایران زمین و اسلام و جهان خیلی از این آدم‌ها رو  حتی نبینیم و به فکر آینده باشیم. فراموش نکن آینده رو ما می‌خوایم رقم بزنیم نه کس دیگری. پس بجنب...

راستی دیشب به طور اتفاقی با یک آقایی به نام رومن مالاخ‌اف اهل اوکراین آشنا شدم که نظرات جالبی در مورد اسلام و ایران داشت. حتما مطلب بعدی رو که یکی دو روز آینده می‌نویسم و در هیمن مورده بخونید.