حسین معززی نیا با ارائه تحلیلی از فیلم "به امید دیدار" در جشنواره کن عنوان کرد: معتقدم فیلم بد و ضعیفی است. داستان پرغلطی دارد و مشکل اصلی‌اش این است که در مورد وضعیت اجتماعی سیاسی امروز کشور اغراق می‌کند و دروغ می‌گوید و نمی‌شود برای فیلمی که دروغ می‌گوید احترام قائل بود.

حسین معززی‌نیا که این روزها به‌طور مستقل راهی جشنواره فیلم کن شده است در گفت‌وگویی مکتوب با سایت مؤسسه فرهنگی هنری شهید آوینی نقطه‌نظراتی را درباره این جشنواره و حضور سینمای ایران در آن، ارائه داده است.

وی در ارزیابی خود درباره حضور سینمای ایران در بازار فیلم کن به عنوان "فرصت‌سازی تجاری" به عنوان تنها فرصت و منفعت حضور در این جشنواره، گفته است: فرصت‌سازی تجاری اگر به معنای عقد قرارداد برای پخش جهانی فیملها و یافتن بازارهای جدید عرضه باشد جزو جریان طبیعی سینماست، چیز عجیبی نیست و هر کشوری باید از این فرصت استفاده کند.
به اعتقاد این منتقد سینما بازار فیلم پررونق کن یکی از بهترین مجال‌ها برای ورود ما به بازار جهانی است و قطعا باید از آن استفاده کرد.
وی درباره چگونگی حضور فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های خارجی و ‌سیاه‌نمایی به عنوان لازمه این حضور، گفته است: تردیدی در خصومت دنیای غرب با انقلاب اسلامی وجود ندارد، اما نحوه تفسیری که ما از نقش فستیوالی مثل کن در این مورد می‌کنیم با سوءتفاهم‌های فراوانی روبروست. جشنواره کن منطبق بر همان شعارهای قانون اساسی فرانسه اداره می‌شود، همان سه شعار آزادی و برابری و برادری.
معززی‌نیا نوشته است: من معتقدم باید از فیلمسازان وطنی بپرسید که چرا سوراخ دعا را در اینجا پیدا کرده‌اند و از این وضعیت سوءاستفاده می‌کنند و با اغراق در وضعیت کشور ما، در این طرف دنیا مشتری جلب می‌کنند. به نظرم اسم این کاری که دوستان می‌کنند فیلمسازی نیست، یک جور بیزنس سیاسی است در حوزه سینما.
وی در پاسخ به این که "اساساً به نظر شما در تزاحم میان سیاست و سینما حق را باید به کدامیک داد؟ و اگر فیلمی ساختار سینمایی خوبی داشت ولی در عین حال متضمن بار سیاسی گزنده و یا حتی معاندانه با انقلاب اسلامی بود، این فیلم را باید تأیید کرد یا رد؟" متذکر شده است: به نظرم باید ابتدا معلوم کرد فیلمی خوب است یا بد. اگر فیلمی خوب ساخته شده باشد و تاثیر مورد نظر فیلمساز را منتقل کند و قصه‌اش را درست تعریف کند، به هر حال فیلم خوبی است، اما حالا می‌شود به مرحله بعد رفت و گفت این فیلم خوب، دارد پیام نامطلوبی را منتقل می‌کند و نیت‌های مغرضانه سازنده‌اش را نمایش می‌دهد یا خیر، حاوی پیام خوبی است.
این تحلیلگر سینما ادامه می دهد: اما وقتی فیلمی خوب نیست، یعنی درست ساخته نشده، لکنت دارد و ضعیف است، اصلا دلیلی ندارد وقت‌مان را تلف کنیم و درباره مقاصد و نیت‌های پشت آن حرف بزنیم. در "تزاحم بین سینما و سیاست"‌ هم حکم همین است. فیلم سیاسی اگر خوب ساخته شده باشد خوب است و می‌شود درباره هدف و پیامش حرف زد. به اعتقاد من وقتی می‌گوییم فیلمی خوب است منظورمان این است که قواعد سینما را رعایت کرده و درست ساخته شده باشد هر چند شاید محتوای نامطلوبی داشته باشد.
معززی‌نیا در این گفت‌وگو در پاسخ به این پرسش که "فیلم «به امید دیدار» رسول‌اف را چگونه ارزیابی می‌کنید و به نظر شما فضای تبلیغاتی منفی جشنواره علیه ایران به بهانه اکران این فیلم، ناشی از چیست؟" گفته است: اولا خواهش می‌کنم قضیه را جوری بزرگ نکنید که به نفع کسانی تمام شود که می‌خواهند از آب گل‌آلود ماهی بگیرند: من الان در کن هستم و اینجا به هیچ وجه فضای تبلیغاتی منفی وسیعی علیه ایران درست نشده. واقعا قضیه در این حد نیست.
وی می افزاید: وقتی این‌قدر بزرگش می‌کنید کسانی خوشحال می‌شوند که اتفاقا دلشان می‌خواهد تا آن حد بزرگ به نظر برسند که فضای جشنواره عظیمی مثل کن را تحت تاثیر قرار داده‌اند. اینجا بیش از 20 هزار خبرنگار از رسانه‌های جهان و انبوهی آدم اهل سینما از چهار گوشه جهان حضور دارند و هر روز دارند فیلم می‌بینند. کل جمعیت دیروز که فیلم آقای رسول‌اف را دیدند هزار نفر هم نبودند و خیلی‌هایشان هم از کیفیت آن ناراضی بودند.
این متقد سینما اضافه می کند: نمایش آن فیلم و حواشی‌اش تنها گوشه‌ای از حوادث دیروز جشنواره را رقم زد و مثلا جایگاهش با استقبالی که از حضور عوامل فیلم دزدان دریایی کاراییب به عمل آمد قابل مقایسه نبود. اصولا اینجا خبر و ماجرا زیاد است و شرایط جوری نیست که یک موضوع خاص ناگهان حواس همه را پرت کند. بنابراین به این تصور دامن نزنید که دیروز در کن همه چشم‌ها به آن فیلم خیره بود.
وی می گوید: درباره خود فیلم هم معتقدم فیلم بد و ضعیفی است. داستان پرغلطی دارد و ریتم آزاردهنده‌ای که تماشایش را دشوار می‌کند. مشکل اصلی فیلم این است که آن‌قدر در مورد وضعیت اجتماعی سیاسی امروز کشور اغراق می‌کند که دیگر می‌شود گفت دارد دروغ می‌گوید، عامدانه یا غیرعامدانه. نمی‌شود برای فیلمی که دروغ می‌گوید احترام قائل بود. من این مشکل را با فیلم "طلای سرخ" هم داشتم. به نظرم آن فیلم هم در زمان خودش داشت دروغ می‌گفت.
معززی‌نیا در ارزیابی خود از جشنواره امسال کن اظهار داشته: کیفیت فیلم‌ها قابل قبول است. هنوز شاهکاری ندیده‌ام، ولی اغلب فیلمهای بخش مسابقه دیدنی‌ هستند. زاویه دید جذابی به موضوعشان دارند و بالاخره نکته‌ای برای تامل دارند. جشنواره کن محل خوبی برای دیدن بخشی از بهترین فیلم‌های تولیدشده در سال است. فکر می‌کنم هر آدم جدی اهل سینمایی بهتر است تلاش کند در این جشنواره حاضر باشد.